Tuut tuut tuut tuut… Vandaag doet de wekker extra pijn, want een goeie twee uur nadat we onder de lakens zijn gekropen, gaat het onding alweer af. Natuurlijk zijn we hier niet om in ons bed te liggen, vandaar dat we de wekker ook al om 11 zetten. Voor mij valt het op zich nog mee, want ik heb al geslapen in de luchthaven en in de taxi, maar sommigen onder ons waren not so lucky.

<<Deze blog zit vast in de post en wordt nog geschreven>>

Het is al vroeg in de ochtend als ik wakker wordt. De zon komt net over de horizon en ik besluit om me nog wat op het terras achteraan te zetten, terwijl de andere nog slapen. Ik zie de zon zachtjes over de velden opkomen, terwijl de anderen rustig wakker worden. Ook José en zijn familie worden wakker en zijn helemaal klaar om ons van een zalig ontbijt te voorzien. Als Magalie uit de kamer komt, blijkt dat zij het iets moeilijker heeft vandaag. Ze heeft koorts! Nu, ik kan jullie zeggen dat als Magalie koorts heeft, ze echt ziek is!

<<Deze blog zit vast in de post en wordt nog geschreven>>

Het is 8u en het zonnetje schijnt al door het raam. Klaar voor een nieuwe dag! We genieten eerst van een korte, maar deugddoende douche om daarna aan te schuiven aan de ontbijttafel. Zoals bij de meeste casa’s is er vanalles voorzien: fruit, brood, charcuterie, versgeperst sap, … Het was weer in orde. Het fruit komt rechtstreeks van de bomen in de achtertuin van Arjo. Het enige waar je van moet oppassen, is dat de papaja’s niet op je hoofd vallen, want zo’n deugd doet dat niet.