Donderdagochtend was het onze laatste cursusdag, en ook toen was het weer een geslaagde voormiddag. De kindjes mochten schilderen en leerden vragen stellen zoals “Am I in the bathroom?” terwijl we spelletjes speelden zoals ‘Blue’s Clues’ en ‘Ben ik een banaan?’ Het was een leuke afsluiter van een geslaagde cursus!

Donderdagavond gingen we naar Nautla, op een boogscheut van Costa Esmeralda. Daar is immers Tortugas Fundación Yepez gevestigd, een centrum dat zorgt voor het behoud van zeeschildpadden. Simpel gezegd nemen ze de eieren van de schildpadden weg, steken ze in quarantaine en wachten tot ze uitkomen. Eenmaal ze uitgekomen zijn, worden ze zo snel mogelijk weer bevrijd en vrijgelaten in zee.

Om half 7 kregen we een uitleg van één van de drijvende krachten van het centrum waarin hij uitlegde waarom hun werk zo belangrijk is. Zeeschildpadden zijn redelijk zeldzaam geworden in de Golf van Mexico, en de hoofdreden daarvoor is dat veel mensen de schildpadden op de stranden vermoorden. Dit is een groot probleem omdat zeeschildpadden hun eieren komen leggen op exact dezelfde plaats waar zij geboren zijn (ongeveer een 40 jaar later!). Wanneer de schildpad dus vermoord wordt, of wanneer iemand per ongeluk op een nest eieren trapt, komt er dus geen schildpad meer terug. In het centrum zorgen ze ervoor dat de eieren veilig kunnen uitkomen en dat de kleine schildpadjes veilig in zee gezet worden zodat de natuur haar werk kan doen. Dat is trouwens één van de fundamenten van het centrum; ze willen zo weinig mogelijk interfereren met de natuur!

Na het gesprekje mochten we dan schildpadjes vrijlaten. Het was trouwens een speciale dag, want er was een recordaantal aan kleintjes om vrij te laten. Iedereen moest achter een halve cirkel gaan staan zodat we bij het trekken van de foto’s niet per ongeluk naar achter zouden stappen op het broertje van ons fotomodel. Er werd ons ook gezegd dat we een schildpadje dat naar ons kwam lopen terug in de juiste richting moesten zetten. In totaal werden er zo’n 300 kleine schildpadjes bevrijd. En ééntje daarvan kwam naar mijn voeten gelopen! Dus zette ik het voorzichtig in de juiste richting, maar het kwam terug. Dus zette ik het wéér in de juiste richting, en het kwam wéér terug! Maar de 3e keer was de goede keer! Ik was toch blij dat ik er ééntje in de juiste richting heb mogen helpen! Michiel was ondertussen vrolijk foto’s aan het trekken van alle schildpadjes die al in het water zaten; een heel leuk zicht! Dit was zeker en vast een geslaagde uitstap!

Un abrazo muy fuerte y
¡Hasta luego!
Michiel & Magalie

Geschreven door Magalie De Meyer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.