Na een hele nacht over het Canada, esdoorns en elanden te hebben gedroomd (want ja, zo’n effect heeft Canada Day op je), is het vandaag tijd om de stad te verkennen. Maar dat is natuurlijk buiten onze Belgen gerekend. Want naast onze eerste non-feestdag in Canada, is het ook de eerste match day van de Belgen. We hebben ons voorgenomen om alle wedstrijden van de Belgen te bekijken terwijl we hier in Canada zijn, en belofte maakt schuld, dus we gaan op zoek naar een bar om de match te bekijken.

Na een heerlijke nacht in een fantastisch bed (en ook wel veel wakker worden, het moet gezegd), waren we klaar voor zowat dé belangrijkste dag van het jaar in Canada: Canada Day! Met andere woorden, hun versie van de Nationale Feestdag. Michiel en ik hadden het geluk Independence Day al eens mee te maken in
San Francisco, en het werd hier al snel duidelijk dat ze in Canada net zo patriottistisch zijn. Red & white everywhere!

Na lang aftellen is het dan eindelijk weer zo ver: onze volgende trip staat voor de deur. Dit keer gaan we naar Canada voor zo’n 25 dagen. We vertrekken in Vancouver en zullen dan een auto huren en zo richting Vancouver Island, Whistler, Clearwater, Jasper, Banff en Calgary trekken. Maar voor we dat kunnen doen, moeten we natuurlijk eerst in Canada geraken.

De zon komt ondertussen zachtjes over de horizon als we onze laatste dag op Cubaanse bodem inzetten. De laatste paar weken zijn echt voorbij gevlogen! Ik zou zo opnieuw naar het begin van de reis gaan en hem opnieuw doen. Cuba is een prachtland, zoveel is zeker!

Terwijl we de laatste bagage zijn plekje geven in onze tas, gaan Annelien en Magalie nog een laatste keer op souvenirjacht. Ze hebben op onze wandeling gisteren naar de Casa de la Musica toch een souvenir gezien dat ze niet kunnen achterlaten op Cuba. Een klein half uurtje later zijn ze terug met de spoils of war. We hebben nog tijd om een “all you can eat”-ontbijt in het hotel te nemen (nog altijd all-in, we zijn nog niet uitgecheckt), dus dat doen we ook. Voor mij is all you can eat een beetje dubbel op reisdagen, want dan eet ik nooit veel. Stress voor het vliegen? Misschien wel, misschien niet, wie zal het zeggen? Het is zeker meer onderhuids dan wat ik er zelf van merk, maar het is wel zo dat ik dus weinig eet op zo’n dagen. In ieder geval, de anderen doen zich nog een laatste keer tegoed aan al het lekkers.

Het is 9u in de ochtend, de zon roept ons al naar het strand en wij worden zachtjes wakker. Een mooi begin van onze laatste volle dag op Cuba. We nemen eerst een goeie douche, springen in onze zwembroek en zijn klaar om onze all-in opnieuw goed te gebruiken. We gaan de Magalie en Annelien halen in hun kamer en zakken af naar het buffet. Vandaag staat er weer vanalles op het menu: van verse eitjes, tot lekker fruit, tot muesli, … Echt, die Cubanen weten toch wel hoe zo’n all-in werkt, zeker voor dat geld. We eten onze buikjes rond en beantwoorden dan de roep van de zon. Tijd om naar het strand te gaan!