O jee, éindelijk hebben we weer tijd gevonden om eens een update te schrijven!

Zondag 22 juli gingen we normaalgezien met Arturo, Ivette en Johan naar de watervallen voorbij La Capilla, maar die plannen zijn veranderd toen het te veel regende aan de watervallen, wat ervoor zorgde dat we nooit veilig zouden kunnen teruggeraken naar Misantla. Arturo stelde voor om naar Yecuatla te gaan; een stukje rivier waar er verschillende watervalletjes zijn en waar er ook kan gedoken worden van de rotsen. Voor elk wat wils, dus! We kwamen rond de middag aan op een betoverend mooi plekje. Bovendien was het enorm afgelegen; maar één toegangsweg en maar 2 andere families ter plekke. Het water was redelijk fris, maar met behulp van Arturo’s instructies waagden we toch een duikje. Er was ook een natuurlijk gijbaan van de rotsen en Arturo vroeg of we ze eens wilden proberen. Natuurlijk! Dus we klommen er naartoe. En ik moet eerlijk zijn, als Arturo mij niet had vastgehouden toen we de rivier moesten oversteken, ik lag veel sneller beneden dan de planning was :o! Michiel zag mijn gesukkel en besloot dan maar om een stukje hoger te klimmen en langs een makkelijker padje over te steken… De afdaling was hee leuk, en we hadden aan Ivette gevraagd om foto’s te trekken, dus die kunnen jullie bekijken in ons fotoalbum. Jammer genoeg was het plezier van korte duur toen Michiel zo’n 5-tal minuutjes later iets in de rugzak wou gaan stelen en zag dat hij gestolen was. We weten nog steeds niet hoe de dief erin geslaagd is om ongemerkt 2 rugzakken (want ook die van Arturo is gestolen) en één klein zakje (zo eentje in ’t stof, waar een fles water inzat) kon meenemen op 5 minuten tijd zonder dat iemand hem gezien heeft. Natuurlijk waren we geschrokken! En kwaad, sommige al iets publieker dan anderen :)…

Michiel en Arturo gingen onmiddelijk op pad om de dief nog te kunnen inhalen terwijl Ivette aan de families ging vragen of ze toevallig niets gezien hadden. Ik vroeg aan Johan om bij Rubí te blijven omdat ik eens in de bossen aan de overkant van het water wou gaan kijken. Maar aangezien ik het niet zo slim vond om alleen te gaan, vroeg ik aan een meneer die daar ook was met zijn familie of hij niet wou meegaan. Gelukkig zei hij ja, want hij wist de weg. Jammer genoeg hebben we niks gevonden, maar toen we op de grote weg aankwamen vertelde hij wel dat hij advocaat ws en mee wou gaan naar de politie om aangifte te doen. Wat een gelukkig toeval!

Het hoeft waarschijnlijk niet gezegd dat noch wij, noch de politie nog iets gevonden hebben. De telling van gestolen spullen is de volgende; Michiel zijn bril én zonnebril zaten in de rugzak, samen met zijn portefeuille (met rijbewijs én bankkaarten), zijn gsm, zijn fototoestel, mijn zonnebril en mijn portefeuille (met bankkaarten). Met andere woorden; veel te veel dus. Nadat we onze kaarten bij Arturo thuis geblokkeerd hadden via cardstop konden we eindelijk naar huis.

Ook al viel de namiddag heel erg tegen, we hebben toch ook een leuke dag beleefd in Yecuatla!

¡Hasta luego!
Michiel & Magalie

Geschreven door Magalie De Meyer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.