Vandaag ging onze wekker af om kwart na 6! We hadden namelijk grote plannen; we zijn gaan raften en ’tirolesa’ gaan doen in Filobobos. Daarvoor moesten we eerst 1,5 uur rijden, maar het was de rit méér dan waard!

In de voormiddag stond de rafting op het programma; een parcours van 10 km met natuurlijk enkele stroomversnellingen om ‘U’ tegen te zeggen. Maar voor we aan de tocht konden beginnen, bezochten we eerst een práchtige waterval! Onze groep is zelfs tot helemaal onder de waterval gezwommen (geklauterd, eigenlijk, want we moesten ons vasthouden aan de rotsen aan de zijkant). Echt een leuke opwarmer, ook al was het water ijskoud.

Kort na het vertrek moesten we een groepsnaam voor onze boot kiezen en onze 4 compagnons kozen voor ‘Los más Belgas’, omdat wij natuurlijk 2 Belgen zijn :). Het was een zeer gezellige groep en we hadden een zéér ervaren kapitein; Marcos. Wij waren ook de laatste boot om alle ‘rápidos’ af te dalen, omdat hij zo ervaren was. Onderweg stopten we eens voor een bordje fruit en een ‘agua con sabor’. Lekker! Er werden onderweg ook enkele activiteiten voorzien, zoals een soort van klei op ons gezicht smeren en in een kleine smalle doorgang zwemmen om zo naar boven te klimmen en uit te komen in een opening een 3-tal meter boven de waterspiegel. Een perfecte plaats om een duikje te nemen! Ik moet wel zeggen dat ik halverwege mijn sprong mijn bril toch maar heb vastgegrepen voor de veiligheid, en gelukkig! Anders was ik hem zeker kwijt geweest. Wees gerust, ik heb Michiel op tijd gewaarschuwd, dus hij heeft de zijne ook nog ;). Tijdens het raften werden er ook allerlei foto’s genomen, wat heel leuk was omdat niemand zijn fototoestel kan meenemen als hij gaat raften. We waren ook heel erg goed beveiligd met reddingsvesten en helmen, en we kregen ook veiligheidsinstructies. De organisatie was zeer professioneel!

Na de rafting was het tijd om te eten. Het viel wel op dat het een toeristische trekpleister is, want er was niks dat zeer pikant was (terwijl dat hier in Misantla vaak wel het geval is). Toen konden we ook onze cd met foto’s van de rafting kopen, wat we natuurlijk deden!

Daarna was het tijd voor de ’tirolesa’ (aka. deathride). Hij was 180 meter lang en tussen de 20 en 25 meter hoog. Ook hier werd alles zeer professioneel geregeld. We werden met 2 aparte musketons vastgehaakt en in 2 harnassen gestoken, zodat er altijd een back-up was. We moesten ook een helm opzetten voor als we tegen de kabel zouden botsen. Michiel was er niet zeker van dat hij de ’tirolesa’ zou meedoen, maar hij heeft het toch gedaan! En hij is één geworden met de natuur, want op het einde zat hij bijna in een boom! Maar hij vond het beter meevallen dan hij gedacht had. Bij de tweede afdaling zeiden ze dat we eerst omhoog moesten springen, zodat de kabel een golfbeweging zou maken en wij dus op en neer zouden gaan. Heel leuk! Maar Michiel besloot toch maar om het bij één keer te laten. Hij is wel helemaal te voet teruggegaan naar het eindpunt om een foto te trekken van mijn afdaling! En de klim terug naar boven was lástig. Niet te lang, maar énorm steil! Ohja, het was de moeite waard!

We hadden ongelooflijk veel geluk met het weer, want heel de voormiddag scheen de zon. Alleen jammer dat dat niet het geval was toen we vertrokken, en de zonnecrème dus nog mooi in onze zak zat in het restaurant :)…
De flamigel zal vrolijk gesmeerd worden vanavond! In de namiddag was het bewolkt, maar we hadden geen regen, dus dat was perfect voor de ’tirolesa’. We hadden een supergeslaagde en avontuurlijke dag!

¡Abrazos!
¡Hasta luego!
Michiel & Magalie

Geschreven door Magalie De Meyer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.