Woensdag gingen we op daguitstap naar de zee. Nuja, dat was toch het plan. We vertrokken om 7 uur omdat het toch eventjes rijden is. Rond 9 uur arriveerden we aan hotel ‘El Cabo’ waar we gingen ontbijten. En wat een prachtige locatie om te ontbijten was dat. Ze hadden er een soort van strandhutje (zoals in de films!) waar we mochten gaan zitten, op een 3-tal meter van de zee. Met een prachtig uitzicht, uiteraard. Na het ontbijt was het de bedoeling om de hele dag aan zee door te brengen, maar omdat het er toch wat bewolkt uitzag, stelde Ivette voor om door te rijden naar El Tajín, één van de populairste archeologische sites van Mexico. Natuurlijk waren we daar direct voor te vinden!

Om 12 uur kwamen we aan in El Tajín, na een redelijk lange rit. We waren net op tijd om de ‘voladores’ te zien. Dat is hier een echte traditie; er zit een man op een paal van 15 tot 30 meter hoog, en 4 mannen zitten er rond. Die 4 mannen hebben allemaal een touw bij. Wanneer de man traditionele muziek begint te spelen op zijn fluit, beginnen de 4 mannen aan hun afdaling. Hierbij draait de paal rond en vliegen zij in een grote cirkel. Ze glijden als het ware naar beneden via het touw, maar ze doen dit wel aan hun voeten, dus met hun hoofd naar beneden! En met zo goed als geen bescherming! Natuurlijk allemaal in traditionele klederdracht. Het was zeker en vast de moeite om te zien!

Daarna waren we eindelijk klaar om El Tajín te bezoeken. Johan en Ivette zorgden voor een gids, zodat we de geschiedenis en het doel van de piramiden zouden kennen. Ramiro werd onze privé-gids! Hij vertelde ons over het ‘juega de pelota’, een typisch balspel uit de tijd van de Totonaken, over de goden, de positionering van de piramides, het ceremoniële gedeelte van de site, het woongedeelte, en het nut van de ‘piramide de los Nichos’, de meest bekende piramide van de site. Het was een heel interessante rondleiding en een heel impressionante site om te bezoeken. We zijn heel blij dat we er geraakt zijn!

Tijdens de terugreis aten we in een gezellig restaurantje in Papantla, de vanille-stad bij uitstek in de regio. Ook hier zagen we de voladores aan het werk, en we hadden zelfs eventjes tijd om in het stadje rond te wandelen.

Daarna reden we terug naar Costa Esmeralda om nog een beetje in de zee te spelen met Cesarín, Denzel en Samara. Een zandkasteel mocht hierbij natuurlijk niet ontbreken! En ook al was het redelijk bewolkt, het water was superwarm en héél aangenaam om in te zwemmen.

Na iets meer dan een uurtje te hebben gespeeld in het water was het dan tijd om naar huis te gaan. Onderweg stonden we zeker een half uur in de file aan een tolkantoor. Ze waren aan één kant aan het werken en moesten dus beide kanten om beurt via hun ene loket laten passeren. En er moest véél volk door!

Uiteindelijk kwamen we om iets na 9 thuis, na een vermoeiende, maar héél geslaagde dag!

Un abrazo muy fuerte y
¡Hasta luego!
Michiel & Magalie

Geschreven door Magalie De Meyer

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.