Vandaag stond onze wekker om 9 uur, we wilden immers uitgerust zijn om aan onze rit richting Zion te beginnen, en we zaten er gisteren nogal laat in. Uiteindelijk beslisten we om eerst nog eens langs de phone store op de Strip te passeren, we hadden ons immers laten vertellen dat we daar aan een simkaart met mobiele data konden geraken. Eerst moesten de auto’s in de koffer, en daarna gingen we te voet naar de Strip. ’t Was toch nog een klein wandelingetje, om dan toch geen simkaart te kopen omdat ze veel te duur was en niet wat we zochten. Dan maar verder zoeken onderweg!

Woehoe! Na een nacht in onze heerlijke bedden waren we helemaal klaar voor onze dag in Vegas! Eerst toch maar even langs de check-in. Of niet; er stond alweer een enorme rij. In plaats daarvan ging ik naar de Mail/VIP desk. Daar werden we alweer enorm goed geholpen, dit keer door Yalisha. Ze vertelde ons dat alles in orde gemaakt was, en sloot ook onze credit card account. We vroegen ook even hoe het zat met de betaling van de parking. Ze vertelde ons dat we haar $8 konden betalen en dat parking dan op onze room key zou toegevoegd worden. Ons ander ticketje konden we dan wegsmijten. Dit was trouwens een supergoede deal; het komt veel goedkoper uit én je kan in alle andere MGM Resorts ook gaan parkeren; erg handig! Omdat we graag een bezoekje wilden brengen aan Fremont Street vroegen we haar ook hoe het bussysteem in Vegas werkt. Blijkt dat dit echt enorm goed in elkaar zit. Er zijn 2 parallelle buslijnen die de Strip op en af rijden; de Deuce en de Deuce Express. Het enige verschil tussen beide is dat de Deuce meer stops heeft en 24/24 rijdt, terwijl de Deuce Express van 9 uur ’s ochtends tot middernacht rijdt en, zoals jullie waarschijnlijk wel al konden raden, minder stops aan doet en je dus sneller van de ene kant naar de andere kan brengen. Een ticketje voor 24 uur kost maar $8 per persoon. En het moet gezegd, we hebben er echt geniet van gehad. Er loopt trouwens ook een monorail tussen de verschillende hotels/casino’s, maar daar hebben wij geen gebruik van gemaakt.

Na een heerlijke nacht in een zalig bed ging onze wekker om 7u. Het was namelijk alweer tijd om naar onze volgende bestemming te trekken. Maar eerst gingen we ontbijten! Ik heb nog nooit zo’n uitgebreid ontbijt inbegrepen in de prijs gezien hier in de US. Meestal is het namelijk zo dat je hier in een motel je kamer boekt, maar daar normaal geen ontbijt bij krijgt. Hier dus wel (en ik heb al gemerkt dat de meeste hotels deze keer toch een, vaak schaars wel, ontbijt aanbieden). Er was een overvloed aan keuze; vers fruit, yoghurthjes, havermout, kleine ontbijtkoekjes, omeletten met paprika, bacon, toast, cornflakes, bagels, en make-your-own-waffles. En dan natuurlijk nog koffie, thee, verschillende fruitsapjes, melk en water. Dik in orde, met andere woorden! Na een gezellig ontbijtje was het dan toch echt tijd om te vertrekken. We hadden namelijk een rit van 5.5 uur voor de boeg.

Vandaag was het gelukkig tijd om Fresno in onze achteruitkijkspiegel te laten. Het is inderdaad zo dat het een goede stopplaats is tussen Yosemite en Sequoia (afstandsgewijs dan), maar ik zou misschien toch een ander hotel aanraden. Of, misschien nog beter, om door te rijden tot in Tulare. Dat is zo’n 50 minuutjes verder rijden, maar het ziet er heel leuk uit én het is ook alweer 50 minuten dichter bij Sequoia. Over afstanden gesproken, we moesten slechts 1.5 uur rijden naar de ingang van het park, dus dat was écht niet veel.

Na een zalige nacht in de zachte bedjes van de Avalon Lodge, was het alweer tijd om te vertrekken (insert *aww*), want Yosemite ligt op ons te wachten. Spijtig dat we hier niet wat langer kunnen blijven, want Lake Tahoe is echt wel enorm mooi! Eerst nog snel het continental breakfast meepikken (klein continentje, dat wel) en dan de weg op! Vandaag mocht ik Beast proberen temmen! Het was namelijk de eerste keer dat ik met een automatic zou rijden. De reistijd naar Yosemite is ongeveer 5 uurtjes. Ik moet zeggen, dat rijden met een automatic gaat beter dan gedacht. Ik heb maar één keer vol op de rem gestaan, dus dat viel mee! Het enige wat ik echt moet afleren, is willen schakelen. Ik heb meer dan eens in neutral gelegen. Magalie heeft de toestemming gekregen om mij slaag te geven als ik wil schakelen, dus als ik in het ziekenhuis beland, jullie weten wie de dader was!