Het is 8u en het zonnetje schijnt al door het raam. Klaar voor een nieuwe dag! We genieten eerst van een korte, maar deugddoende douche om daarna aan te schuiven aan de ontbijttafel. Zoals bij de meeste casa’s is er vanalles voorzien: fruit, brood, charcuterie, versgeperst sap, … Het was weer in orde. Het fruit komt rechtstreeks van de bomen in de achtertuin van Arjo. Het enige waar je van moet oppassen, is dat de papaja’s niet op je hoofd vallen, want zo’n deugd doet dat niet.
Na een goede nacht (maar we hebben de oorlog toch verloren tegen de muggen), zijn we klaar voor een nieuwe dag. Of toch, bij ons was het een goede nacht. Blijkbaar kreeg Magalie ’s nachts in haar kamer telefoon, maar er was niemand aan de lijn. Dus, voor de één was de nacht al beter dan voor de ander. Anyway, main order of business for today: chillen! We hebben ons bandje van het hotel nog steeds, dus we kunnen nog altijd genieten van alle facilities die ons hotel te bieden heeft. Voor we dat doen, laden we eerst nog de bagage in en komt ook (zoals voorspeld) de potportefeuille uit in de auto. Gelukkig maar!
Cayo Coco, half ’s ochtends. De wekker gaat pas binnen een groot uur af, maar ik lig al te draaien en te keren. Die airco hier werkt niet iets té goed. Of slecht, het is maar hoe je het bekijkt. Het is aan of uit, maar temperaturen, daar houdt hij geen rekening mee. Gevolg: ik ben wakker omdat het te koud is. Nog een keertje kijken, 07.32u. Ja lap, ik ga hier niet meer kunnen slapen. Maar niet getreurd, ik heb een oplossing, zowel voor mijn slaapprobleem als de kou. Ik ga in bad! Voor de mensen die niet weten waarom dat een big deal is voor mij: thuis hebben we geen bad. Dus, als ik op reis ben en ze hebben daar een bad, dan moet ik verplicht in bad. Tom is nog lang niet wakker, dus ik geniet volop van een zalig warm badje.
Hier zijn we dan weer met een nieuw avontuur. Na een korte nacht zijn we alweer klaar om de baan op te gaan. Eén voor één doucht iedereen zich, maar bij mij gaat het precies allemaal iets trager vandaag. Mijn katerkopje heeft het wat lastiger dan de rest die geen kater heeft. De rum vloeide bij mij gisteren misschien iets te rijkelijk, maar hey, Cuba is 30% werken, 30% slapen, 30% wachten en 10% feesten (woorden die later in de reis nog eens terugkomen), dus dan is het toegestaan, toch? Terwijl ik douche, gaan de rest nog eens naar de bank om opnieuw geld te proberen afhalen. Bij mij is het al gelukt, dus ik moet niet per sé mee.
Nieuwe dag, nieuwe avonturen. Vandaag is Sofie, de zus van Tom, jarig. Sofie is ook aan het rondtrekken in Cuba, maar doet de omgekeerde richting. Wij gaan vandaag naar Trinidad, waar zij ook is. Dat moet dus gevierd worden! Missie van de dag: taart zoeken voor Sofie! Makkelijker gezegd dan gedaan op zondag. We vragen de in onze casa ook eens de weg naar de bank, aangezien de fondsen op een laag pitje staan. Claudia vertelt hoe we de bank kunnen bereiken: “op de calle principal aan het bronzen standbeeld naar links”. Tom en ik moeten eens goed lachen, terwijl Magalie beseft dat we haar gisteren goed hadden liggen. Sorry Magalie! (a)