Vandaag ging onze wekker af om kwart na 6! We hadden namelijk grote plannen; we zijn gaan raften en ’tirolesa’ gaan doen in Filobobos. Daarvoor moesten we eerst 1,5 uur rijden, maar het was de rit méér dan waard!

In de voormiddag stond de rafting op het programma; een parcours van 10 km met natuurlijk enkele stroomversnellingen om ‘U’ tegen te zeggen. Maar voor we aan de tocht konden beginnen, bezochten we eerst een práchtige waterval! Onze groep is zelfs tot helemaal onder de waterval gezwommen (geklauterd, eigenlijk, want we moesten ons vasthouden aan de rotsen aan de zijkant). Echt een leuke opwarmer, ook al was het water ijskoud.

<<Deze blog zit vast in de post en wordt nog geschreven>>

Woensdag gingen we op daguitstap naar de zee. Nuja, dat was toch het plan. We vertrokken om 7 uur omdat het toch eventjes rijden is. Rond 9 uur arriveerden we aan hotel ‘El Cabo’ waar we gingen ontbijten. En wat een prachtige locatie om te ontbijten was dat. Ze hadden er een soort van strandhutje (zoals in de films!) waar we mochten gaan zitten, op een 3-tal meter van de zee. Met een prachtig uitzicht, uiteraard. Na het ontbijt was het de bedoeling om de hele dag aan zee door te brengen, maar omdat het er toch wat bewolkt uitzag, stelde Ivette voor om door te rijden naar El Tajín, één van de populairste archeologische sites van Mexico. Natuurlijk waren we daar direct voor te vinden!

Hey allemaal, ‘t is alweer tijd voor de (ongeveer) wekelijkse blog! En aangezien ik Michiel hier nog steeds mag vergezellen, blijft de blog-duty voor mij! We hebben weer een heleboel gedaan deze week, dus houd jullie maar klaar!

Maandagmiddag moest Michiel om 3u naar de les, en aangezien we nog veel te doen hadden, liep onze wekker best vroeg af. Om 8u stonden we al aan Chobolobo, de enige echte Curaçao of Curaçao liquor factory. De rondleidingen hier zijn self-explanatory; je loopt gewoon een fabriekshal in en volgt de geschiedenis van de oprichters samen met de geschiedenis van de Curaçao likeur. Wisten jullie trouwens dat die niet enkel in het blauw gemaakt wordt? Hier produceren ze ook rode, groene, doorzichtige en gele. Blijkt dat de kleur er natuurlijk helemaal niet toe doet, al deze verschillende kleuren worden puur voor esthetische redenen gecreëerd; op die manier zien de cocktails er niet allemaal blauw uit hé! De rondleiding was heel interessant, en is een grote aanrader voor iedereen die naar het eiland komt. Op het eind van de tour kom je in de giftshop en mag je proeven van de verschillende likeurs. Het was nog vroeg, maar toch konden we een klein testje niet laten. It’s 5 o’clock somewhere, right? Ik besloot ook om enkele flesjes Blue Curaçao mee te nemen als souvenirs en om thuis uit te delen. Deze versie is toch net iets beter dan de Bols van thuis en wat is nu beter om mee te nemen dan letterlijke Curaçao likeur? ?

Na een korte nacht was het al tijd om ons klaar te maken voor onze laatste dag in Disneyland. Ik geef toe, dat was toch een beetje met een dubbel gevoel; ik was blij dat er nog een dag op de planning stond, maar ik begon toch al te denken dat een extra dagje óók leuk zou geweest zijn. Nuja, da’s altijd zo als het leuk is, zeker? 😀 Plus; we hadden nog meer dan genoeg leuke plannen voor de rest van onze vakantie. Maar: first things first: genieten van onze dag! Off we go!