Cayo Coco, half ’s ochtends. De wekker gaat pas binnen een groot uur af, maar ik lig al te draaien en te keren. Die airco hier werkt niet iets té goed. Of slecht, het is maar hoe je het bekijkt. Het is aan of uit, maar temperaturen, daar houdt hij geen rekening mee. Gevolg: ik ben wakker omdat het te koud is. Nog een keertje kijken, 07.32u. Ja lap, ik ga hier niet meer kunnen slapen. Maar niet getreurd, ik heb een oplossing, zowel voor mijn slaapprobleem als de kou. Ik ga in bad! Voor de mensen die niet weten waarom dat een big deal is voor mij: thuis hebben we geen bad. Dus, als ik op reis ben en ze hebben daar een bad, dan moet ik verplicht in bad. Tom is nog lang niet wakker, dus ik geniet volop van een zalig warm badje.

Terwijl ik daar zo in bad lig, merk ik wel op dat onze muggenjacht van gisteren precies niet zoveel heeft opgeleverd. Zowel mijn benen als mijn voeten hebben er toch nog altijd goed van gehad. Een kleine blik richting Tom doet de vermoedens bevestigen dat de muggen wraak hebben genomen voor hun gevallen vriendjes. I guess the war is on!

Na onze verfrissing (Tom is ondertussen ook wakker), is het tijd om ten volle van onze all-in te gaan genieten met een buffet om u tegen te zeggen. De pannenkoekjes, het fruit, het geroosterd brood… Allemaal een groot verschil met onze cornflakes van gisteren. We eten ons buikje rond en sluiten af met een stukje fruit, om dan terug richting de kamer te gaan. Niet voor lang natuurlijk, want wij horen de zee al roepen. We trekken onze zwembroek aan, nemen onze zonnecrème mee en zijn er helemaal klaar voor.

Als start van onze stranddag beginnen we met een strandwandeling. Met onze voetjes in het water en de zon in onze rug wandelen we langs het strand, voorbij het strand van de andere resorts. Za-lig! Natuurlijk moet alles vastgelegd worden voor het thuisfront (we moeten jullie toch een beetje jaloers maken), dus de foto- en filmcrew is ook weer paraat. Terwijl we wandelen, film ik alles met de go pro. Blijkbaar moet dat opgevallen zijn, want plots komt een meisje naar mij gelopen en ik kan alleen maar bedenken dat ze iets nodig heeft van mij, want anders zou ze niet vrijwillig mijn richting uitlopen. Mijn vermoeden blijkt correct. De case van haar go pro is gedemonteerd en ze krijgt hem zelf niet in elkaar. Aangezien ze mijn go pro zag, was ze ervan overtuigd dat ik dat dus moest kunnen fixen. Vijf minuten gepruts en een paar “I got this’-en later lukt het mij dan eindelijk om de case in elkaar te zetten. Zij blij, ik blij, iedereen blij! Want wat is er nu om niet blij mee te zijn: we zitten in een tropisch bestemming, met een parelwit strand, blauwe zee en een zacht briesje. Life is good at the seaside (reference naar 5 jaar terug).

Uiteindelijk keren we terug naar het strand van ons eigen resort en kiezen we een strategisch plekje uit: op 20m van de bar en de bbq die net achter ons staat. Look at us being smart! We beginnen direct met een verfrissing, want ondanks dat zacht briesje, is het hier toch nog altijd goed warm! Het resort voorzag ook heel wat animatie, dus natuurlijk moesten we dat ook eens proberen. Aquafitness… Tom en ik laten het aan ons voorbij gaan, maar Magalie en Annelien hebben er wel zin in! Alles wordt in goede banen geleid door de resident dans-/fitnessinstructeur. Na een half uurtje is het welletjes geweest, want ondanks het feit dat ze in het water zitten, is het toch nog altijd snikheet. Tijd om eens te wisselen dus zodat zij ondertussen van een drankje van onze all-in bar kunnen genieten. De volgende activiteit is het vangen van een bal met een kegel (lijkt simpel, maar in het water gaat bewegen niet zo snel precies). De animator gooit telkens een bal, net ver genoeg zodat je er eigenlijk niet naartoe kunt lopen. Springen maar dus! Uiteindelijk vang ik 4 van de 5 ballen, goed voor een tweede plaats. Tom geniet van zijn plekje in de schaduw en laat het “ballenvangen” dus ook aan hem voorbij gaan.

Maar Tom heeft dat zo slecht nog niet gezien: we denken allemaal dat wat chillen geen slecht idee is. Dus, dat dan we dan ook maar, de rest van de middag. We genieten van het zonnetje, nemen af en toe een duik, halen de snorkel eens boven, … Again, life is good at the seaside! Annelien gaat eventjes terug naar de kamer om een boek te halen, maar al snel staat ze terug bij ons; De sleutel van de kamer werkt niet. We’ve seen this before: als je de magnetische sleutel te dicht bij bijvoorbeeld je gsm steekt, dan werkt deze niet meer. Geen idee waarom hij nu niet werkt (uiteindelijk blijkt er een magneet in mijn zaklamp te zitten die standaard in mijn rugzak zit). Maar, een bezoekje aan de balie lost dat probleem snel op en we kunnen terug naar de business of the day: chillen!

Als Annelien terugkomt, ondertussen samen met Magalie, hebben ze een kokosnoot mee! Waar komt die vandaan? Blijkt dat een medewerker van het hotel ze rechtstreeks uit de palmbomen haalt en ze daar ter plekke voor je open doet. Ik besluit om er voor iedereen eentje te halen. Vol goede moed en in mijn beste Spaans ga ik op missie. Blijkt dat mijn beste Spaans vooral wijzen is naar zijn mes en de boom, but still: mission accomplished! Ik heb 3 extra kokosnoten, voor iedereen eentje. Na een tropische fotoshoot met de kokosnoten kunnen we er dan eindelijk van genieten. Of, dat is misschien wat je denkt. Het idee om kokosnoten rechtstreeks uit de palmboom te halen is super, maar je vergeet wel dat je dan opgewarmde kokosmelk geserveerd krijgt. Genieten was voor mij dus niet het juiste woord. Toch maar een drankje halen bij de bar (zie je de rode draad al van deze dag?).

Ondertussen is het ook al een stuk in de namiddag, dus het lijkt ons een goed idee om eens iets te eten. We zitten strategisch gepositioneerd, dus al wat we hiervoor moeten doen, is ons omdraaien en onze bestelling doorgeven. Wat gebakken patatjes, een burger en een kippenboutje lijkt mij perfect. De rest heeft zowat hetzelfde idee, dus we doen allemaal dezelfde bestelling. Niet veel later zitten we op onze loungestoel, met een kleine bbq bij ons, met uitzicht op azuurblauw water. Ik heb al slechtere momenten gekend!

Na onze bbq is het tijd om het strand eventjes achter ons te laten en gaan we terug naar het hotel… om aan het zwembad te gaan liggen. Want we moeten toch alles eens gezien hebben in ons hotel zeker? Plus, ze hebben daar een poolside bar. Dus, tijd om eens uit te testen of die daar even goed is als deze aan het strand. Onderweg naar het zwembad pikken we nog een ijsje mee, nu het toch allemaal gratis is. Of op zijn minst inbegrepen in de prijs (eigenlijk een belachelijke prijs van €35/nacht, maar wij klagen niet). We zoeken ons een plekje in de schaduw, want ondertussen brandt de zon toch al enorm, en chillen wat aan het zwembad. Wij kunnen bevestigen: de poolside bar is even goed als de beachside bar. Na wat “lengetekes” gezwommen te hebben is het dan toch tijd om het water achter ons te laten voor vandaag en maken we ons klaar voor ons avondeten (ik zeg klaarmaken, want het is opnieuw een heus buffet).

Maar voor we dat doen, hebben Tom en ik nog wat zaken om af te handelen. Er staat hier namelijk een levensgroot schaakspel en laat ons nu net een battle gehad hebben in het vliegtuig. Dus, we starten aan een nieuwe challenge. De ene geniale zet volgt de andere op (of zo lijkt het toch) en het lijkt gelijk op te gaan. We moeten zelfs tijdelijk ons spel stopzetten, want het buffet gaat bijna sluiten en wij komen niet dichter bij een ontknoping.

Dus, klein intermezzo voor het buffet. Ik kies voor een zelfgemaakte philly cheese steak burger (alle ingrediënten waren er, het was maar alles samengooien), terwijl de anderen kiezen voor pasta, slaatjes, … Maar, zoals jullie zien, was er weer meer dan voldoende keuze. Ik besluit om af te sluiten met een pasta, gedeeld met Tom. Maar hun porties liegen er niet om, en ik krijg hem zelfs niet op. De anderen hebben nog een plekje voor dessert (want dat heeft een aparte maag), maar daar pas ik toch voor. Ik moet namelijk scherp staan voor het vervolg van ons duel.

Na het eten doen we dus verder met ons schaakspel. De stukken zijn ondertussen al verplaatst, maar gelukkig hadden we een foto waarmee we alles terug konden zetten. Na een half uurtje spelen is er eindelijk een winnaar: Tom. Blijkt dat ik toch beter dessert had gegeten, want het maakte uiteindelijk toch niet veel uit. Er komt sowieso nog een rematch, want momenteel staat het 1-1, dus we moeten nog een beslissende ronde spelen.

Na ons schaakspel nemen we een snelle douche en maken we ons klaar voor de avondactiviteit. Maar voor we dat kunnen doe is er nog een klein drama: de potportefeuille is verdwenen! Magalie zoekt overal, maar vindt hem niet. Hij zal wel in de auto liggen, we kijken morgen wel. We hebben hem nu toch niet nodig, right? Van die avondactiviteit moet je je niet te veel van voorstellen hoor. We hebben gewoon gepland om op het terras te gaan zitten om het thuisfront eens te updaten. Aangezien internet in Cuba zo schaars is, is het wel eens fijn als we tijd hebben om dat te doen. Annelien voelt zich niet zo goed en besluit op de kamer te blijven, terwijl Magalie, Tom en ik wel naar het hotel gaan. Terwijl we genieten van de bar in het hotel zelf (bar #3 is een feit), brengen we het thuisfront op de hoogte. Er wordt lustig gemaild, geskypet, gepostduift, enzovoort… Als ons uurtje internet op is (want je koopt hier internet per uur), babbelen we nog eventjes, drinken we onze drankjes op en gaan we dan terug naar onze kamers.

Dat teruggaan naar onze kamer verliep wel net iets anders dan verwacht. Ongeveer halverwege onze trip gingen plots de hemelsluizen open. Zonder een plaatsje om ons te verschuilen werden we doorweekt. En als ik zeg doorweekt, dan bedoel ik ook echt doorwéékt! Ik kon in het zwembad gesprongen zijn en minder nat geweest zijn dan nu. Maar, zo net voor je in bed gaat is het wel een goeie verfrissing, dus elk nadeel heb zo z’n voordeel. Na onszelf wat afgedroogd te hebben, zijn we uiteindelijk klaar om naar onze bedjes te gaan, zodat we morgen helemaal klaar zijn voor nieuwe avonturen.

Hasta mañana, amigos!

Geschreven door Michiel

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.