Tuut tuut tuut tuut! Is het alweer tijd om op te staan? Wel, met zo een drukke dag voor de boeg, moet dat wel! Want, vandaag gaan we naar Harry!!! Maar eerst nog douchen en een lang verwacht skypetelefoontje doen. Met wie? Met Tom natuurlijk! We hadden hem al eventjes niet meer gehoord, en op de blog kan je maar zo veel vertellen natuurlijk, dus het werd dringend tijd dat hij eens up to speed werd gebracht. We hadden precies veel te vertellen (en Shamu moest voorgesteld worden), want voor we het wisten, was het al na 10u. Een time turner zou nu wel handig geweest zijn, want als we nu nog naar Harry vertrekken, zijn we al een halve dag kwijt nog voor we in het park zijn. We beslissen dus om onze plannen van de laatste dag en van vandaag om te wisselen. Harry wordt onze afsluiter en vandaag gaan we dan maar op een shopping spree.

We zoeken snel eventjes de dichtstbijzijnde outlet op en springen dan in Beast om onze dag te starten. Eerste op de lijst: Fossil! Of dat was het plan, tot we ons parkeerden voor de Disney Store. Je zou denken dat we er ondertussen genoeg van hebben, maar dan ben je wel verkeerd! you can never have enough Disney. Maar, op naar de Fossil Store dus. Eenmaal daar aangekomen blijkt dat er vandaag een heleboel kortingen zijn. Ja, dat moet je natuurlijk geen twee keer zeggen tegen Magalie. Een half uurtje en enkele dollars lichter komen we buiten met de buit van de dag. Een handtas, een horloge, en een portemonnee! En dat allemaal aan een goeie 50% korting! Je zou je voor minder al eens laten gaan. Daarna slenteren we nog eventjes door de outlet, tussen de gyms en de pokéstops door (oh ja, er werd zelfs reclame gemaakt). Uiteindelijk besluiten we om nog iets te eten en dan te vertrekken naar onze volgende stop. Magalie besluit dat ze wel zin heeft in een frozen yoghurt met fruit, terwijl ik die Chinese take-away wel zie zitten! We splitsen dus op en Magalie komt terug met een klein potje froyo, terwijl ik, Chinese style, veel te veel heb natuurlijk. Maar het was lekker, dat is het belangrijkste!

Het is nu iets na de middag en we zetten aan richting downtown L.A. Bestemming daar? De Walt Disney Concert Hall. Jaja, we krijgen er echt maar niet genoeg van! Maar, dit is eerder om wat cultuur op te snuiven, want naast de naam, is er eigenlijk bitter weinig dat Walt Disney hiermee verbindt. We beginnen met een klein tourtje door de hallen. Helaas, vandaag zijn er geen optredens meer gepland, dus dat kunnen we al nier meer doen. We kunnen wel nog het dak bezoeken. De meeste mensen weten daar blijkbaar niet van, maar dankzij het opzoekingswerk van onze Disneyster weten wij dat natuurlijk wel! The Blue Ribbon Garden is een klein stukje rust in een anders o zo drukke stad. Terwijl we daar lopen zijn er bitter weinig mensen aanwezig, dus we kunnen ons echt wel inbeelden dat je hier tot rust kan komen. Na een mini-optreden (ok, meer een fotoshoot) van Magalie in het klein amfitheatertje lopen we nog even door en vinden we nog een prachtige fontein die is geschonken door de kleinkinderen van Lillian en Walt Disney, ter nagedachtenis van haar. Ok, misschien is er toch net iets meer dan de naam die Disney verbindt met deze plaats, but that’s really it! We snuiven nog een paar laatste stukjes cultuur op en dan gaan we naar het hoogtepunt van de dag.

Want, dit is toch iets waar Magalie al enorm lang naar uitkijkt. We gaan naar Halliwell Manor, je weet wel, dat huis uit de serie Charmed. In de serie staat het huis in San Francisco, maar in het echt kan je dit huis vinden in een rustige buurt niet ver van Downtown L.A. We cruisen dus naar Carroll Avenue. Eens aangekomen merken we op dat alle huizen er hier echt prachtig uitzien. Ze hebben allemaal dezelfde Victoriaanse stijl als The Halliwell Manor. Nog één hoekje om en dan… Daar is het, eindelijk! Halliwell Manor! Echt een prachtig huis! We zetten onze auto aan de kant en wat opvalt, is dat er bij dit huis als enige staat dat er een neighborhood watch is. Een burgerwacht zoals wij dat kennen. Maar wat kan dat kwaad, zo wat foto’s trekken? We zijn nog niet goed en wel uitgestapt, of er draait een auto de straat in. Net als we foto’s willen beginnen nemen natuurlijk. Maar eventjes wachten tot hij weg is. Maar helaas, de auto blijft staan. Net voor het huis waar wij ook staan natuurlijk. Misschien is die neighborhood watch dan toch serieus? Wij laten het in ieder geval niet aan ons hart komen en gaan toch onze fotoshoot doen. De auto blijft eventjes staan, maar rijdt uiteindelijk toch door. Een fotootje hier, een fotootje daar, het kan niet op! We zijn hier natuurlijk ook maar één keer, dus dan moet je ervan genieten hé! Nog snel een fotootje bij het muurtje en dan zijn we klaar. Dag dag, Halliwell Manor! It was nice meeting you!

Ok, we zeiden dat we vandaag op een shopping spree gingen, no? Well, L.A. is ook de thuisstad van de duurste winkelstraat ter wereld. And guess where we are going? Jup, Rodeo Drive, here we come! Compleet in Astrid Bryan style zijn we klaar om de winkelstraat te veroveren, maar we hebben al snel door dat het toch allemaal geen spek voor onze bek zal zijn. Het ligt net iets boven ons budget. Als je hoort dat er een winkel is waar je $5000 moet betalen om gewoon een afspraak te maken, dan denk ik dat je beseft dat we daar niet echt op onze plaats lopen (financieel gezien, want Magalie kon met haar kleedje toch een echte Hollywoodster geweest zijn). We lopen nog eventjes door tot aan een tentoonstelling met enkele beelden van Dalí midden op de straat (ja, zo decadent kan het zijn). Het enige wat we nu nog moeten vinden, is de Cupcake ATM. Je hoort het goed, er is hier een ATM waar je cupcakes kan bestellen. Bij Sprinkles kan je zo een cupcake uit de muur halen. Je kiest zelf op het schermpje wat er in moet zitten en wat er op moet, en dan een minuutje later staat daar een cupcake voor je te wachten. We gaan eventjes binnen zitten (je kan ook gewoon de cupcakes binnen halen, trouwens, maar da’s maar half zo leuk, natuurlijk!) en eten op ons gemakje onze cupcake op, terwijl we overleggen wat het verdere verloop van de dag is. En nu we toch nog in de Rodeo Drive-stemming zaten, dachten we dat we zelf ook eens decadent konden doen.

Ik stelde voor om naar The Wolfgang Puck te gaan in hotel Bel-Air. Een vijfsterrenrestaurant in hartje van Bel-Air (je weet wel, die buurt van The Fresh Prince). Daar zou je blijkbaar de grootste kans hebben om celebrities te spotten. Magalie is sceptical, maar je weet nooit. We vertrekken richting Bel Air met Beast en als je tussen die kasten van huizen rijdt, dan is zelfs Beast een mini. Uiteindelijk komen we aan bij Hotel Bel Air en worden we direct verder geholpen. Het valt direct op dat ik een beetje uit de toon val (ik was er niet echt op voorzien om nog naar zo een fancy restaurant te gaan), maar Magalie kon precies toch goed mee met die celebs. We voelen ons hier wel direct net iets belangrijker, want je wordt hier op je wenken bediend. Onze ober was ook echt een toffe peer, het moet gezegd worden. Helaas, van celebrities geen sprake. Maar ja, om 18u zitten die nog allemaal te aperitieven hé! We bekijken snel de kaart en hebben al snel besloten. Magalie kiest voor de pasta met truffels, ik voor de “butter steak”. Echt lekker, maar ik moet zeggen, die steak in Curaçao was nog net iets meer butter. Maar we klagen niet! Omdat onze reis er bijna op zit, besluiten we ook dat we nog wel een extraatje verdienen en bestellen nog een dessert. Death by Chocolate was mijn keuze, die van Magalie was iets lichter. Maar wel mooi gepresenteerd, again! Zoals alle fancy mensen doen, betaalden we hier met de credit card en we kregen zo een mooie pen om de rekening te ondertekenen. Weet je nog dat ik zei dat die ober een toffe peer was? Wel, toen we vroegen of we de pen mochten houden, kregen we er nog een tweede bij! Talk about service! We toeren nog een beetje door het hotel en merken dat er een huwelijk aan de gang is in één van de tuinen. Stel je voor, hier trouwen! Misschien als je de lotto wint, dat het mogelijk is, maar anders zal dat net iets te duur zijn. Uiteindelijk vragen we de valet om onze auto te halen en vertrekken we richting ons eigen gezellig hotelletje, in een net iets minder welgestelde buurt.

Onderweg naar huis is er een vrij grote file volgens de gps, dus we kunnen een klein beetje omrijden en dan zijn we sneller thuis. En raad eens… Die omleiding brengt ons toch wel niet net in de buurt van de Halliwell Manor zeker? Maar ondertussen is het donker, dus we kunnen een nieuwe fotoshoot gaan doen. Zo gezegd zo gedaan. We parkeren Beast aan de overkant van straat. We moeten wel stil zijn (Magalie haar woorden), want ondertussen zijn de mensen hier ook allemaal thuis. Magalie wil nog snel eventjes haar ander kleedje aandoen voor de fotoshoot. Magalie haar woorden over het stil zijn waren nog niet koud, of ze zet onze overvolle rugzak, waar haar kleedje trouwens inzat, knal op het stuur en toetert heel de straat tesamen. Een beetje hilarisch wel! Gelukkig komt er niemand kijken, dus we kunnen gewoon beginnen aan de fotoshoot! Magalie gaat opnieuw poseren waar ze deze middag dat ook heeft gedaan. We zijn nog geen drie foto’s ver, of de sproeiers schieten aan! Toen ik zei dat er niemand kwam kijken, was ik misschien niet helemaal juist. We denken dat de persoon die in het huis woont ons wel degelijk had gezien en dat hij ons eens een lesje wou leren! Wel, het leverde sowieso wel echt een superhilarisch moment op. Maar, missie geslaagd: Halliwell Manor by night; check!

Nu rijden we echt richting ons eigen hotelletje. Eenmaal aangekomen schrijven we nog een blog en sorteren we de foto’s van die dag, maar veel meer zit er toch niet in na zo’n drukke dag. We kijken nog snel eventjes naar een serie en daarna kruipen we onder de wol (wel, niet letterlijk, because sauna, remember?). We moeten wel, want morgen gaan we naar de Warner Bros Studios en verhuizen we van hotel. We gaan naar een iets fancier hotel in Hollywood (Net geen Hotel Bel Air, maar het komt in de buurt). Dus, we zien jullie morgen opnieuw, maar dan vanuit onze ligstoel aan ons zwembad!

 

Geschreven door Michiel

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.